Victor Hugo, Cehalet ve sefalet kelimeleriyle özetlediği bu toplumsal çöküşün gerçek sebeplerini büyük toplum bilimci çağdaşlarından birisi gibi tahlil etmiyor. Onun bildiği karşısında kalbinin sızladığı, "sun'i olarak oluşturulan şu medeni cehennem"dir. İnsanlar istemiş, eğitilmiş ve iyiliğe alıştırılmış olsalar bu cehennem cennete dönüşebilecektir. Çünkü kötülük aslı değil sonradan oluşan bir olgudur ve tamamen sun'idir. İnsan tabiatı iyilikler ve faziletler kaynağıdır. Her insanın ruhu yücelik yeteneğine sahiptir. Toplumun cezalandırdığı ve zindanlara atılan insanların ruhları da yücelebilir. Hugo'ya bu görüşünü destekleyecek örnekler gerekiyordu. Fakat bunları gerçek hayatta bulamayınca hayal dünyasında oluşturdu ve yaşattı. "Sefiller" bu oluşumun eseridir.